index

ROOMSE ATHEÏST MET LIEFDE VOOR TAAL

Hij woont deels in Indonesië, deels in Bergen op Zoom. Maar waar hij ook is, in het hoofd van Albert Hagenaars leeft de poëzie. “Mijn vrouw Siti en ik zijn samen een boekenfabriekje.”   Ben van den Aarssen, over de verschijning van ‘Pelgrimsgrond’ Zijn droom was beeldend kunstenaar worden. Het leven nam een andere koers. Albert Hagenaars was voorbestemd voor de literatuur, de poëzie voorop. Komende zaterdag wordt in Gallery Lukisan zijn tiende bundel gepresenteerd. In Pelgrimsgrond roept de auteur in zeven delen van elk zeven gedichten herinneringen op aan poëzie, schilderijen, muziek en films die hem raakten. Ook gaat het over de liefde, in haar bloei en teloorgang. De bundel bevat verder een pelgrimage langs heilige plaatsen, ver in de wereld en dichtbij. Goden en godinnen, van vroeger tot nu, worden door Hagenaars opgeroepen. Zeven is het steeds terugkerende getal in Pelgrimsgrond. “Zeven komt overeen met het aantal dagen van de schepping. Zoals er ook zeven doodszonden en zeven deugden zijn.”   Taal loopt als een rode draad door uw leven. Waar is dat ergens begonnen? “Op het Mollerlyceum trof ik begeesterde leraren, in alle vier de moderne talen. Dankzij hen gingen er werelden voor me open. Zelf leek ik ook op weg om leraar Nederlands te worden maar ik heb nooit op een middelbare school willen werken. Wel heb ik lessen Nederlands als Tweede Taal gegeven. Ik heb zelfs nog in de Turkse moskee lessen verzorgd.”   Behalve de taal was er op school ook al die voorliefde voor beeldende kunst, toch? “Ik had het geluk Fons Gieles te ontmoeten. Een gepassioneerde docent die ervoor gezorgd heeft dat tekenen en kunstgeschiedenis eindexamenvakken werden. Het Mollerlyceum was daar een pilotschool voor. Ik was er helemaal op mijn plek. Het was mijn droom om beeldend kunstenaar te worden. Later heb ik galerie Valckesteyn gehad, in de Koevoetstraat. Behalve beeldende kunst kwamen performances aan bod. Dat was uniek in de stad, in die tijd.”   Er wordt altijd gezegd dat je van de pen niet kunt leven. Hoe doet u dat? “Ik bespreek boeken voor wat nu NBD Biblion heet, een platform dat bibliotheken ondersteunt en adviseert bij de aanschaf van titels. Ik heb een paar specialismes: beeldende kunst, kunst- en reisboeken, vooral over Zuidoost-Azië. Daarnaast vertaal ik poëzie van Nederlandse en Vlaamse auteurs naar Bahasa Indonesia en omgekeerd. Dat doe ik samen met Siti. Ik beheers die officiële taal van Indonesië onvoldoende, zoals zij het Nederlands niet perfect beheerst. Samen zijn we echter sterk. Ook controleren we in opdracht van het Nederlands Letterenfonds vertalingen van anderen. Samen hebben we ons boekenfabriekje.”   U woont deels in Indonesië. Hoe ziet uw leven er daar uit? “We wonen er in een dessa, niet ver van Yogyakarta, de culturele hoofdstad van Java. In de dessa zelf is niet veel te doen. Wel is het strand vlakbij. We werken er gewoon door, net als hier. Zeventien jaar geleden zijn Siti en ik gehuwd, op Java. Op het feest was geen Europeaan aanwezig, wel zeshonderd dorpelingen. Voluit heeft Siti een schitterende naam, met een diepe betekenis: een handvol aarde, door de schepper als openbaring geschonken. Word daar maar eens niet verliefd op!”   In uw bundel Pelgrimsgrond komen allerlei culturen bijeen en gaat het over reizen, erotiek en het belang van kunst. Dat lijkt te raken aan uw relatie met Siti en hoe u zelf in het leven staat?   “Zelf ben ik een Roomse atheïst, met animistische trekjes. Zonder zon en water is er immers geen leven. Siti is oorspronkelijk moslima, maar is door haar opa met veel tolerantie Boeddhistisch opgevoed. Ik ben een verbinder en knoop graag dingen aan elkaar, in ruimte en tijd. Je hoeft bijvoorbeeld niet per se ver te reizen om te pelgrimeren. Heel bewust heb ik ook een gedicht opgenomen over de Begankenis naar de Kapel van den Hagelberg in Berendrecht, hier net over de grens. Zoals ik in de bundel kunstenaars van naam en faam verbind met een bezoek aan het atelier van Jan Wessendorp, in het Bergse havenkwartier. Jan is een goede vriend van mij en de betekenis van zijn werk kan niet genoeg worden geprezen. Voor mij is het echt wereldkunst.”   Pelgrimsgrond wordt zaterdag gepresenteerd in Gallery Lukisan, aan de Moeregrebstraat. Wat mag de bezoeker verwachten? “Het is alweer tien jaar geleden dat mijn vorige boek Bloedkrans verscheen. Pelgrimsgrond is mijn tiende bundel. Dat samen vond ik een mooie aanleiding voor een feestje. Uitgever Franc Knipscheer reikt het eerste exemplaar uit. De presentatie is gratis en iedereen is welkom. Er is muziek van gitarist Harald Heijnen. Ik lees enkele gedichten voor en er zijn optredens van Winarko Boesrie en Barney Agerbeek. Ook zij hebben een bijzondere band met Indonesië. In de galerie loopt nog een expositie van de in Surabaya geboren Jan Wessendorp. Zo komt alles samen.” BN DE STEM, dinsdag 10 mei 2022 Klik hier voor de versie op de site van BN de Stem.

index