index

GEDICHTENDAG 2011

(Aan deze pagina wordt nog gewerkt.)

 

Voor de Gedichtendag 2011, op 27 januari, organiseerde ALB ( Aalsters Literair BonTgenootschap) een literair festival in Aalst met activiteiten in o.a. de Openbare Bibliotheek, Stedelijk museum ’t Gasthuys, Boekhandel Woeste Willem en Qarfa.

Albert Hagenaars werd uitgenodigd om deel te nemen aan Triptieken van Poëzie & Beeldende Kunst dat in Museum ’t Gasthuys z’n beslag kreeg. Negen kunstenaars maakten een werk dat aansloot bij een gedicht van de in 2010 overleden dichter Erik Heyman, die een belangrijke bijdrage leverde aan het culturele klimaat in Aalst en omgeving. Vervolgens schreven negen dichters daar weer een tekst bij.

Albert Hagenaars schreef ‘La Vague’, bij het gelijknamige beeld van Michel Janssens (º1955, Ninove). Zodoende ontstond de volgende triptiek:

 

 

MANTIS

i

Een man dacht een vrouw
bij elkaar en verleende
bestaan aan geweten en
tijd. Hij wuifde de dood uit

haar oog en verdunde haar
mond. Ooit onder de aarde
verliest zij de sporen. Hij
toonde geen woord meer

maar richtte haar op uit de
grond. Hij weet nu: ze kijkt op
hem neer als een zoon die
zij niet meer kan horen.

Erik Heyman

LA VAGUE

Voor Erik Heyman en Michel Janssens  

De boze boodschap, de hardste,
langdurig gevreesd, afgehouden,
met tegenwoorden bezworen

woekert diep als koper, totdat ik me
niet meer kan vermannen maar op-
nieuw, openscheurend, vervrouw.

Al mijn armen slaan inwaarts,
stangen die geen ader, geen rib
sparen, geen verborgen gebod

want de warme golf van stonden
in het intiemste domein, van mij
naar haar en van haar naar hem,  

werd van gemis de repeterende breuk.

 

De andere acht kunstenaars zijn: Willy Beeckman, Lieve Bollaert, Chris Bulté, Walter De Rycke, Jan Dierck, Jean-Pierre Paeleman, Renaat Ramon en Patrick Van Craenenbroeck.

De andere dichters zijn: Patrick Bernauw met ‘Démasqué’, Bert Bevers met ‘Voorspel’, Piet Brak met ‘Gedicht’, Reine De Pelseneer met ‘Blues’, Frank Pollet met ‘Positie’, Anja Van Geert met ‘Bestemming bereikt’, Kirstin Vanlierde met ‘Sepia’ en Willie Verhegghe met ‘Stemmen’.

De triptieken werden tentoongesteld in de kapel van het museum.

Alle posterontwerpen zijn van Katrien Van Schuylenbergh.

De ‘Verzamelde Gedichten’ van Erik Heyman verschenen in oktober 2010: De Contrabas (Utrecht/Leeuwarden); 272 pagina’s; € 29.95; ISBN 978-90-794-3235-6.

 

 

 

 


La Vague

 


La Vague

 


La Vague

 

EPILOOG

In haar gebarentaal boots ik haar na
tot ik de grens ken van de wet
en zo de wijsheid kan vergeten
die in dit woord werd uitgezet.

Dan groeit dit landschap dicht,
en keert de lettergreep zich weer
onhoudbaar tegen. Zo moet het zijn
om in dit licht de moleculen te

beschrijven die vanouds in dit
papier bewegen. Wij weten niets
meer dan de oorzaak van verbleken.
Wij bieden al geen weerstand

meer, en geven ook tot slot
geen uitgesproken teken.


Erik Heyman

 

 

VOORSPEL

Kennen wij niets meer dan nagebootste
gebarentaal? Soms, soms is de waarheid
moeilijk. Bij een vraag als Spant de boog
de pees, of kromt de pees de boog? is ons

de grens van wetten te vaag. Er is geen
weerstand zonder tekenen aan de wand.
Van verbeelding geven zij misleidende
straling af, als fosforstronken in het woud.

Houvast: de cartografie van het geheugen,
het register van de weemoed. En natuurlijk,
sterk en zacht als gepolijst olijvenhout,
de eeuwigheid. Die eeuwigheid. 'O' zegt

de een er voor, en 'Ach' de ander....  



Bert Bevers

     

Jean-Pierre Paeleman. Foto: AH.

     

 

 

 

 

 

 

 


APOCRIEFE APOCALYPS

Dat zich in mijn naam niet de deuren sluiten,
niets wordt verraden, niets toont zich buiten,
enkel het drijfzand in vergiftigde gelaten.
Er bleef niets over van wat al ooit bezaten.

Wij smeedden ons een altaar, een gesteente,
en gingen graag op zoek naar het gebeente
dat mij nog moeizaam minnaar heeft geheten
omdat ik nergens verder kon geraken
dat een gesloten mond met onrust
om mijn zeer vermoeide kaken.

Wij lijstten immers alles wat wij meenden te vergeten,
Tot ik als zandgrond werd vermomd en kwam te weten
Dat er op mijn terrein nog enkel onkruid stond
En graag door wormen uitgehold en niet te vreten.

Dat ik tenslotte droomloos dood zal gaan,
en bij het troosten van de aarde zal verstaan
dat ik nu zal moeten scheiden al het water van de wijn,
dat ik nu op dat veld dan toch een avond kan verdragen,
maar dat de nacht aan onze navel al komt knagen

voor wij om zoveel liefde wit van waanzin zijn

Erik Heyman

 

 

 

 


Walter De Rycke
Het aroma van de apocriefe ruiter

 


BESTEMMING BEREIKT

Ga links, ga kort
door de bocht en zet u
schrap voor het vuur.
[Geschroeide zinnen en loopse teven
zullen hem de hoorns en u de sporen geven.]

Zes maal langs de rotonde
dan de eerste afslag
blijf rechts aanhouden.

[In de verte jankt geen hellehond
geen kat die men de bel aanbond.]

Maak rechtsomkeer
Maak rechtsomkeer
Maak rechtsomkeer

Anja Van Geert



 

 

 


 


De twee beelden van Patrick Van Craenenbroeck, samen 'Positie' genoemd, voor het gedicht van Frank Pollet.

 

 

 


Het werk van Chris Bulté, inspiratiebron voor Reine De Pelseneer.

 

 

 


De omslag van de catalogus. 

 


Het affiche voor de Gedichtendag 2011.

index