NIEUWE PUBLICATIE VAN 'CORONA-FEEST'

Naar aanleiding van de horrorbeelden uit Bergamo tijdens de uitbraak van het Corona-virus begin 2020, met lijkkisten die op legertrucks werden afgevoerd en mensen die binnen moesten blijven maar zich nadrukkelijk uit ramen en op balkons manifesteerden, schilderde Walter Hagenaars (geen familie van …), een in zichzelf gekeerde violist en noemde zijn voorstelling 'Het balkon'. Het werk werd samen met afbeeldingen van andere kunstwerken over het virus afgebeeld in dagblad BN De Stem.

Albert Hagenaars zag het schilderij, werd geraakt door de tegenstellingen die het uitbeeldt en schreef er spontaan een korte beschouwing bij, waarop de schilder besloot dit stuk plus een foto plus het gedicht 'Corona-feest' in een brochure uit te laten geven. Dit gebeurde in juni 2021 onder de titel 'Verlangen naar een nieuw verleden'. De vormgeving is van het in Breda gevestigde bureau Rian Ontwerp.

Het is alweer de vierde uitgave van 'Corona-feest'.

1) Het gedicht verscheen voor het eerst, op 18 april 2020, in een aan het virus gewijde serie van het blad Brabant Cultureel.
2) Vervolgens werd het door Tsead Bruinja en Wim van Til geselecteerd voor het boek 'Mijn overbuurvrouw is een meeuw' en in januari 2021 op de markt gebracht door uitgeverij Liverse.
3) Ook de redactie van BN De Stem nam het op, in een Corona-bijlage in de editie van 9 april 2021, samen met andere literaire teksten en afbeeldingen van schilderijen en sculpturen.

'Het balkon'; Walter Hagenaars; olieverf op linnen; 80 x 80 cm. HET BALKON In het voorjaar van 2020 werd de wereld getroffen door de dagelijks terugkerende tv-beelden van de strenge lockdown in Italië, beelden met mensen die alleen buiten konden komen op hun balkon, als ze daar tenminste al de beschikking over hadden. Toch lieten die mensen zich niet kisten: ze riepen naar elkaar en indirect naar de kijkers, voerden acts op, zongen samen en speelden muziek! Kunstenaar Walter Hagenaars werd zo gegrepen door deze dramatiek dat hij onmiddellijk symbolische en picturale mogelijkheden zag en aldus een schilderij maakte van een violist in volledige concentratie op een balkon. Hij noemde het niet 'De violist', wat eerder in de lijn van de verwachting ligt, maar 'Het balkon'. Dat vertegenwoordig namelijk een motief in de kunst dat voor zowel een beperkte ruimte staat als mogelijkheid tot contact. De vormen van het hek in Art Nouveau ofwel Jugendstil (dé stijl die in tegenstelling tot Corona naar groei en bloei streeft) fungeren in alle esthetiek die Hagenaars ze meegaf als een net; het web waar zoveel mensen in vast zijn komen te zitten. De gewaarwording van de deprimerende omstandigheden in het algemeen en de gevangenschap in het bijzonder wordt nog versterkt door de strenge geometrische vormen van de balkondeuren en de zwarte achtergrond. Toch bieden de vlinder en de bloemen van de afscheiding hoop. De vlinder zal zich los fladderen, de bloemen zullen zich verder ontvouwen. De violist, niet voor niets gestoken in een wit overhemd, dat optimaal contrasteert met het duistere interieur, 'ver'strijkt daarmee niet alleen zijn door de beschouwer te raden muziek maar ook deze problematische tijd… Verlangt hij naar de oude toekomst of naar een nieuw verleden?

De uitgave heeft een beperkte oplage en kan besteld worden bij Walter Hagenaars:

CORONA-FEEST Hij zwaait als nooit eerder en ik zie wat hij ziet: een man die zichzelf ziet zwaaien in het raam dat verbindt en scheidt met achter hem, donkerder, indringender, dat andere zwaaien, het zwieren in overvolle straten mensen buiten zichzelf van vreugde tussen billen, dijen en buiken. Ze hossen en knielen, aanbidden het vlees, ontkennen het kruis, de as. We zingen, zwanzen en kussen, we proosten en proesten. Wij hoesten.

Foto: Myriam Tuinder, juli 2021