Sinds de wereldwijde manifestatie van Covid-19 werden, en worden nog altijd, ontelbare gedichten geschreven met deze pandemie als onderwerp.

Brabant Cultureel, het cultureel orgaan voor de provincie Noord-Brabant, wijdde er een reeks aan waarvoor de redactie 22 dichters om medewerking vroeg.

Albert Hagenaars schreef een vers waarbij hij uitging van de veronderstelde relatie tussen het uitbundig gevierde carnaval in Noord-Brabant en Limburg en het ontstaan van de vroege uitbraakclusters in diezelfde contreien. Het resultaat, 'Corona-feest', werd gepubliceerd op 18 april 2020 in aflevering #5.

Het Beursplein in Bergen op Zoom, drie weken vóór carnaval werkelijk los zou barsten! Foto: © Albert Hagenaars.

CORONA-FEEST

Hij zwaait als nooit eerder
en ik zie wat hij ziet:

een man die zichzelf ziet
zwaaien in het raam dat verbindt
en scheidt

met achter hem, donkerder,
indringender, dat andere zwaaien,
het zwieren in overvolle straten

mensen buiten zichzelf van vreugde
tussen billen, dijen en buiken.

Ze hossen en knielen, aanbidden
het vlees, ontkennen het kruis, de as.

We zingen, zwanzen en kussen

we proosten en proesten. Wij hoesten.

De Grote Markt van Bergen op Zoom tijdens een van de hoogtepunten van carnaval. Foto: © Albert Hagenaars.

ENKELE ANDERE BIJDRAGEN:

De afbeeldingen bij de verzen werden door de dichters zelf gekozen.







BERTH

in the dark times
will there also be singing
there will also be singing
about the dark times
          Bertolt Brecht

In de duistere tijden
Zal dan ook gezongen worden?
Dan zal ook gezongen worden.
Van de duistere tijden.


I

follow the advice
your mother gave you
as a child when she said
as you went out the door,

give him or her
a wide berth do you hear?
well that includes everyone now.
we are all in the same boat.

covid your own virus.


II

Amanda Holden
wears bikini to mow
the garden lawn
in bunny easter weather

o give us a break
from all celebs
sing a song of pittance
a pocket full of cry.


Tomas de Faoite
Aflevering #6, 26 april 2020







UITZICHT

eindelijk het voorjaar, een nieuwe warmte komt
met vlagen aangewaaid, maar in een afgesloten tuin,
haast stilstaand wordt geleefd alsof de tijd er niet
toe doet en niemand maakt een ondoordachte stap
een jonge vogel oefent voor een vlucht ver weg

maar straks is er weer uitzicht op het bloeien van
seringen in een open tuin, mooier dan ooit, zodat
het hart zich niet vergissen kan.


Pieter Luykx
Aflevering #1, 2 april 2020

Linosnede van Daisy Karthaus.

*

wat we onszelf hadden beloofd
ligt gebroken in het gras

de kus die pijn wegnam
wordt nu bestraft

zijn we partners voor het leven
of smeren we elkaar de dood aan

met gebaar en ogen
wordt de kans gewogen
of de ander overleeft

vooruit moeten we
leven, beloften stapelen

spreekt later zachtheid uit een handdruk
of de hardheid van een ongenezen schrik

worden we onherstelbaar
voor elkaar


Jasper Mikkers
Aflevering #7, 2 mei 2020

Deze sculptuur bevindt zich in de Colección del Museo Ruso San Petersburgo / Málaga. De naam van de kunstenaar volgt nog.

JARIG

Binnen achter glas telt hij aan de arm
van de verzorgster zijn zegeningen en

zegt tegen iedereen: 'Ik ben jarig, hoor.'
Buiten op het gras staat zomaar een

vreemde vrouw te zwaaien, 'Van harte
gefeliciteerd,' gilt ze, 'zou hij me horen,'

vraagt ze aan haar man. Hun kinderen
drukken hun neus tegen het glas: 'Opa

hoort het niet!' 'Nee, opa ziet ons niet!'
'Geen ruzie maken, dat wil opa niet.' en

vader haalt zijn koters weg bij het raam.
De laagstaande voorzichtige voorjaarszon

maakt van het raam een oranje spiegel.
'Waarom komt ze niet binnen,' vraagt hij

aan de verzorgster, 'doe de deur open'.
De vrouw ziet haar vader niet en om de

spiegeling in het raam te ontwijken, loopt
zij voor het zorgcentrum op en neer, stopt,

kijkt, loopt weer, maar toch lukt het haar
niet: haar blik komt bij hem niet binnen.


Herbert Mouwen
Aflevering #4, 13 april 2020

Y. Né. The road up & down - all things are becoming & flow.

HET DOET EEN BEROEP OP MIJ

Als een gebeurtenis een begin heeft,
hoever ligt dit begin in de tijd terug?
Als een gebeurtenis een einde kent,
hoeveel tijd gaat voorbij tot al zijn bevingen
in toestand van rust zijn gedoofd?

Is het begin een woord, een wet, een cluster gedachten,
een oogopslag of een hand die een steen pakt?
En als de feiten koortsvrij zijn verklaard,
vormt dit dan het einde,
of kwam er een mes aan te pas,
zijn afgeschreven geboden nogmaals ingewijd? -

jij doodt niet, jij getuigt niet vals tegen je medemens,
jij begeert niet zijn huis -

Is het begin van een gebeurtenis niet al direct meervoud
toen dit, ook dat en -
tot het plasje van het begin een meer is
en het water buiten zijn oevers treedt.

Het valt buiten elke voorstelling.
Het einde tart de verbeelding.
Wat het ook is, het kan niet voor altijd over zijn.

Wakker worden als het glas breekt
is eerder gebeurd.
Dat het begin is geweest.
Dat het ergste komen gaat.

Het doet een beroep op wat ik kan.
Heb ik me volledig ingezet?
Is hoop gepast?

Ik sta op het dak.
Als het dichtbij is moet ik het kunnen zien.


Y. Né
Aflevering #7, 2 mei 2020









VIRTUEEL OMHELZEN

Het was een uitnodiging als zovele
geweest. Bij het binnenkomen overzag
je de enorme woonkamer, het terras
dat afliep naar het gazon waarop
een honderdtal gasten in groepjes
bijeen was. Je omhelsde de jubilaris
en zijn vrouw, hun kinderen, vrienden.
Je voelde een aangename prikkeling
door je heen gaan telkens wanneer
je de armen om hen heen sloeg,
je hun wangen, hun mond beroerde.

En je kreeg er behoefte aan dit te
bestendigen. Bij je vroegtijdig
vertrek omhelsde je behalve de
feesteling en zijn vrouw ieder die
er stond en zat en lag en je kuste
dat het een lust was groot en klein,
jong en oud, proefde allerlei variaties.
Opgetogen vertrok je

om even later terug te keren en opnieuw
iedereen vol overgave te omhelzen.


Victor Vroomkoning
Aflevering #4, 13 april 2020




AANVULLING


ODE AAN DE TRAAGTIJD

8

van de draagtijd
van het virus
naar de traagtijd
van mijn dromen
is
één letter
slechts verschil

bijna
het nog te vele
van wat ik wil

maar past toch bij
de leerweg
tot exploitatie
van het minimum
op de wijze van het maximale

en in de tijd
gemeten:
de korte dingen
omgedroomd en opgerekt
tot een lengte
van wat ze
uiterst
hadden kunnen zijn:

overdonderend zo klein


Harrie Schalken




ALLE DEELNEMENDE DICHTERS:
Martin Beversluis, Andrew Cartwright, Herman Coenen, Kreek Daey Ouwens, Ewoud Willem van Doorn, Harry van Doveren, Maarten van den Elzen, Tomás de Faoite, Huib Fens, Albert Hagenaars, Pieter Luykx, Hans F. Marijnissen, Kees van Meel, Paul Meeuws, Jasper Mikkers, Moeckbert, Herbert Mouwen, Y.Né, Hans d'Olivat, Theo Rikken, Harrie Schalken*, Victor Vroomkoning, Carina van der Walt, Wies Weijermans, Cathryn Wilde en Jace van de Ven.

* Harrie Schalken stuurde een gedicht over het Corona-virus naar BC op dat echter niet meer opgenomen kon worden wegens het afsluiten van de reeks.




LINKS:

BRABANT CULTUREEL

JASPER MIKKERS

Y.NE

HARRIE SCHALKEN

VICTOR VROOMKONING