index
| Kasteel
Middelheim, Middelheimlaan 61, Antwerpen. Foto: Albert Hagenaars. |
Ter
gelegenheid van het nakende vijftigjarige bestaan van de vereniging De
Middelheimpromotors vzw (vrienden van Beeldenmuseum Middelheim in Antwerpen)
brachten de leden een boek uit waarin zij teksten van 15 speciaal hiervoor
genodigde dichters koppelden aan evenzoveel beelden in het park. De uitgave,
toepasselijk getiteld ‘Dichter bij Beeld’, kwam mede tot stand dankzij de
organisatie Antwerpen Boekenstad.
Philip Heylen, Schepen voor Cultuur, en Baron Luc Bertrand, voorzitter van de Raad van het Bestuur van de vereniging, schreven het voorwoord. Initiatiefnemer en samensteller Richard Foqué, zelf ook dichter, droeg zorg voor de inleiding.
De
presentatie van het boek vond plaats op zaterdagavond 21 juni 2014 in
kasteel Middelheim. Hierna lazen de dichters voor in het park, elk vlakbij
de sculptuur die aan hem hem of haar was toegewezen. In groepen van maximaal
30 belangstellenden kwam het publiek luisteren naar de optredens. Hoe later
het werd, hoe meer de lichteffecten een rol speelden.
| De
organisatoren en dichters van ‘Dichter bij Beeld’:
Staand v.l.n.r. Micheline Paredis (voorzitter
uitvoerend comité Middelheimpromotors vzw), Frank De Vos, Paul
Peeters (penningmeester Middelheimpromotors vzw), Guy Commerman,
Bart Stouten, Roger Nupie, Marc Tritsmans, Lies Van Gasse, Roger
Quadvlieg (lid uitvoerend comité Middelheimpromotors vzw), Guy van
Hoof, Vincent Breugelmans (lid uitvoerend comité Middelheimpromotors
vzw), Tony Rombouts, Peter Holvoet-Hanssen, Richard Foqué en Sara
Weyns (directrice Middelheimmuseum). Zittend v.l.n.r.: Bert Bevers,
Tin Vankerkom (die namens de verhinderde Annemarie Estor voorlas),
Sylvie Marie, Albert Hagenaars en Marleen De Crée. |
Albert Hagenaars schreef het gedicht ‘De Getuigen’ bij ‘Trois
figures debout’
(1978) van Eugène Dodeigne (1923, Rouvreux). Hij ging uit van de spanning
tussen individu en groep, één van de kernthema’s van de beeldhouwer, en
verbond die met de relatie tussen leven en dood.
|
|
DE GETUIGEN
Onder beitelslagen richtten
wij ons op uit stof en as,
willen niet langer slechts samen-
geperste vergezichten zijn
van blauwe steen uit Soignies.
Bevrijd van de oeroude druk
verweren we, onzichtbaar ver-
stuivend in wind en wezenloos
staren, tot wat u, zonder woorden
maar binnen bereik, hier vormt.
Bijna mensen van vlees en bloed
getuigen wij van uw verwaarloosd
begrip voor de dood, die zich al in
de diepste groeven door u verbreidt,
bekeren ons tot elkaar.
| Het circuit van de avond. |
| Marleen De
Crée, bij 'De Kardinaal' van Giacomo Manzu. |
| Bart Stouten bij ‘Balzac’ van Rodin (1892 – 1897). Foto: Vincent Breugelmans. |
| Lies van
Gasse bij ‘Meisje met springtouw’ van Robert
Couturier |
| Albert
Hagenaars bij ‘Trois figures debout’ van Eugène Dodeigne |
|
|
|
|
| Guy Van
Hoof bij de plek waar normaal ‘De hond’ van Alexander Calder |
| Roger Nupie bij ‘Zonnewagen’ van Camiel van Breedam |
|
Tin Vankerkom,
die namens de verhinderde Annemarie Estor voorlas,
bij ‘Beam drop’
van Chris Burden |
| Frank De
Vos bij ‘Moïra, en feuille morte’ van Roel D’Haese |
| Tony
Rombouts bij ‘Dialoog’ van Albert Szukalski |
| Marc
Tritsmans bij ‘Orpheus’ van Ossip Zadkine |
| Bert Bevers bij ‘Zot geweld’ van Rik Wouters.
|
| Richard
Foqué bij ‘Firmament III’ van Antony Gormley |
| Peter
Holvoet Hansen bij ‘Misconceivable’ van Erwin Wurm |
| Nogmaals Peter
Holvoet Hansen, bij ‘Misconceivable’ van Erwin Wurm |
In
alfabetische volgorde traden op:
Bert Bevers, bij ‘Zot geweld’ van Rik Wouters
Guy
Commerman, bij ‘Eindeloze kronkel’ van Max Bill
Sylvie Marie De Coninck, bij ‘Dabei sein ist alles’ van Kati Heck
Marleen De Crée, bij ‘De kardinaal’ van Giacomo Manzù
Annemarie Estor (vertegenwoordigd door Tin Vankerkom), bij ‘Beam drop’ van
Chris Burden
Richard Foqué, bij ‘Firmament III’ van Antony Gormley
Lies van Gasse, bij ‘Meisje met springtouw’ van Robert Couturier
Albert Hagenaars, bij ‘Trois figures debout’ van Eugène Dodeigne
Peter Holvoet Hansen, bij ‘Misconceivable’ van Erwin Wurm
Guy
Van Hoof, bij ‘De hond’ van Alexander Calder
Roger Nupie, bij ‘Zonnewagen’ van Camiel van Breedam
Tony Rombouts, bij ‘Dialoog’ van Albert Szukalski
Bart Stouten, bij ‘Balzac’ van Auguste Rodin
Marc Tritsmans, bij ‘Orpheus’ van Ossip Zadkine
Frank De Vos, bij ‘Moïra, en feuille morte’ van Roel D’Haese Bert Bevers bij 'Zot geweld' van Rik Wouters.
Foto: Luc Peperman.
HAARSCHERP
O ja,
Nel is zichzelf terug gaan zien. Een dikke
terug gaan
zien. Met haar linkerhand raakte ze
haar
eigen jonge rechterbil van brons lichtjes
een andere lens. Wat
zagen ze elkaar graag
in zot geweld. O, wat was ze destijds nog
strak
toch.
Toen hij haar zo vereeuwigde klonken er
reeds
in zich, maar die dag rook alles naar vers
b
‘De
kardinaal’ van Giacomo Manzú. Foto: Jean De Crée.
CHANSON D’AMOUR
als ik je zie
verandert de hemel
van licht, het gras van kleur,
de wind van
richting, de bomen
van geruis. het uur gaat dicht.
of, de
regen benevelt de zon, koorts
raast door mijn huis, slaat met
de deuren. niet bewegen
denkt hij, niets zien. het is genoeg.
wat hij had opgeslagen: dromen
misschien, stilte,
binnentalen, is
niet te achterhalen. gedachten
wijken uit.
spreek dan, zeg me.
als ik de ogen sluit, sluip je
in mijn
stem, verlaat je mijn vingers,
raak ik je aan, lig je in het
lijf.
overal om je heen dwaalt het wachten.
bomen,
roerloos opgedeeld in lanen,
schaduwen die de hoek omslaan.
je
zwijgende gezicht maait de liefde
uit mijn naam. zeg me, kijk me
aan.
Marleen de Crée
'Moira, en feuillemorte' van Roel D'Haese (1900). Foto: Goddie Caubergh.
MOÏRA,
EN FEUILLE MORTE
Parlando
Moïra,
Dichter bij het beeld ben ik een spraakgebrek,
In
deze onverlaat, in mijn stroom van broze woorden
Bijziend blijf ik, zal ik zijn tot de tijd voluit mijn naam
Frank De Vos, bij Moïra, en feuille morte van Roel D’Haese (1900)
‘Firmament
III’ (detail) van Antony Gormley
MATELOOS IS HET
FIRMAMENT
Mateloos is het
firmament
naamloos blind en vormeloos
aan de aarde
gespijkerd
als een nieuwe naam
die haar licht verbergt
angstig voor haar schaduw.
Het is leegte die
door leegte dwaalt
Niets zal nog
verdwijnen
aan een
mateloos firmament.
Richard Foqué
| ‘Eindeloze
kronkel’ van Max Bill |
&(MAX BILL)&
I
Hij is brein
Hier heersen rijke
rust
Hier word ik
oneindig rein,
II
In deze ruimtekring
van licht,
word ik oneindig
rein.
Gulle waarheid
Schuin en sluw
Eugène Dodeigne (27 juli 1923)
is een in Wallonië geboren Franse
beeldhouwer.
Afkomstig uit een familie van steenhouwers leerde hij zichzelf de beginselen
van het vak. Hij studeerde vervolgens aan de
École des Beaux-Arts in
Tourcoing, de École des Beaux Arts in Parijs en in het atelier van Marcel Gimond. Ook
stond hij invloeden toe van Constantin Brancusi, Alberto Giacometti en
Germaine Richier.
http://www.middelheimmuseum.be
index