Hij woont deels
in Indonesië, deels in Bergen op Zoom. Maar waar hij
ook is, in het hoofd van Albert Hagenaars leeft de
poëzie. “Mijn vrouw Siti en ik zijn samen een
boekenfabriekje.”
Ben van den Aarssen, over de verschijning van
‘Pelgrimsgronßd’
Zijn droom was beeldend kunstenaar worden. Het leven nam
een andere koers. Albert Hagenaars was voorbestemd voor de
literatuur, de poëzie voorop. Komende zaterdag wordt in
Gallery Lukisan zijn tiende bundel gepresenteerd. In
Pelgrimsgrond roept de auteur in zeven delen van elk zeven
gedichten herinneringen op aan poëzie, schilderijen,
muziek en films die hem raakten. Ook gaat het over de
liefde, in haar bloei en teloorgang. De bundel bevat
verder een pelgrimage langs heilige plaatsen, ver in de
wereld en dichtbij. Goden en godinnen, van vroeger tot nu,
worden door Hagenaars opgeroepen. Zeven is het steeds
terugkerende getal in Pelgrimsgrond. “Zeven komt overeen
met het aantal dagen van de schepping. Zoals er ook zeven
doodszonden en zeven deugden zijn.”
Taal loopt als een rode draad door uw leven. Waar is
dat ergens begonnen?
“Op het Mollerlyceum trof ik begeesterde leraren, in alle
vier de moderne talen. Dankzij hen gingen er werelden voor
me open. Zelf leek ik ook op weg om leraar Nederlands te
worden maar ik heb nooit op een middelbare school willen
werken. Wel heb ik lessen Nederlands als Tweede Taal
gegeven. Ik heb zelfs nog in de Turkse moskee lessen
verzorgd.”
Behalve de taal was er op school ook al die voorliefde
voor beeldende kunst, toch?
“Ik had het geluk Fons Gieles te ontmoeten. Een
gepassioneerde docent die ervoor gezorgd heeft dat tekenen
en kunstgeschiedenis eindexamenvakken werden. Het
Mollerlyceum was daar een pilotschool voor. Ik was er
helemaal op mijn plek. Het was mijn droom om beeldend
kunstenaar te worden. Later heb ik galerie Valckesteyn
gehad, in de Koevoetstraat. Behalve beeldende kunst kwamen
performances aan bod. Dat was uniek in de stad, in die
tijd.”
Er wordt altijd gezegd dat je van de pen niet kunt
leven. Hoe doet u dat?
“Ik bespreek boeken voor wat nu NBD Biblion heet, een
platform dat bibliotheken ondersteunt en adviseert bij de
aanschaf van titels. Ik heb een paar specialismes:
beeldende kunst, kunst- en reisboeken, vooral over
Zuidoost-Azië. Daarnaast vertaal ik poëzie van Nederlandse
en Vlaamse auteurs naar Bahasa Indonesia en omgekeerd. Dat
doe ik samen met Siti. Ik beheers die officiële taal van
Indonesië onvoldoende, zoals zij het Nederlands niet
perfect beheerst. Samen zijn we echter sterk. Ook
controleren we in opdracht van het Nederlands
Letterenfonds vertalingen van anderen. Samen hebben we ons
boekenfabriekje.”
U woont deels in Indonesië. Hoe ziet uw leven er daar
uit?
“We wonen er in een dessa, niet ver van Yogyakarta, de
culturele hoofdstad van Java. In de dessa zelf is niet
veel te doen. Wel is het strand vlakbij. We werken er
gewoon door, net als hier. Zeventien jaar geleden zijn
Siti en ik gehuwd, op Java. Op het feest was geen
Europeaan aanwezig, wel zeshonderd dorpelingen.
Voluit heeft Siti een schitterende naam, met een diepe
betekenis: een handvol aarde, door de schepper als
openbaring geschonken. Word daar maar eens niet verliefd
op!”
In uw bundel Pelgrimsgrond komen allerlei culturen
bijeen en gaat het over reizen, erotiek en het belang
van kunst. Dat lijkt te raken aan uw relatie met Siti en
hoe u zelf in het leven staat?
“Zelf ben ik een Roomse atheïst, met animistische trekjes.
Zonder zon en water is er immers geen leven. Siti is
oorspronkelijk moslima, maar is door haar opa met veel
tolerantie Boeddhistisch opgevoed. Ik ben een verbinder en
knoop graag dingen aan elkaar, in ruimte en tijd. Je hoeft
bijvoorbeeld niet per se ver te reizen om te pelgrimeren.
Heel bewust heb ik ook een gedicht opgenomen over de
Begankenis naar de Kapel van den Hagelberg in Berendrecht,
hier net over de grens. Zoals ik in de bundel kunstenaars
van naam en faam verbind met een bezoek aan het atelier
van Jan Wessendorp, in het Bergse havenkwartier. Jan is
een goede vriend van mij en de betekenis van zijn werk kan
niet genoeg worden geprezen. Voor mij is het echt
wereldkunst.”
Pelgrimsgrond wordt zaterdag gepresenteerd in Gallery
Lukisan, aan de Moeregrebstraat. Wat mag de bezoeker
verwachten?
“Het is alweer tien jaar geleden dat mijn vorige boek
Bloedkrans verscheen. Pelgrimsgrond is mijn tiende bundel.
Dat samen vond ik een mooie aanleiding voor een feestje.
Uitgever Franc Knipscheer reikt het eerste exemplaar uit.
De presentatie is gratis en iedereen is welkom. Er is
muziek van gitarist Harald Heijnen. Ik lees enkele
gedichten voor en er zijn optredens van Winarko Boesrie en
Barney Agerbeek. Ook zij hebben een bijzondere band met
Indonesië. In de galerie loopt nog een expositie van de in
Surabaya geboren Jan Wessendorp. Zo komt alles samen.”
BN DE STEM, dinsdag 10 mei 2022
Klik hier voor de versie op de site van BN de Stem.
|