index

START VAN NEDERLANDS-PORTUGEES PROJECT



Saphir Cristal Tavares (º1980, Bergen op Zoom) is de dochter van een Nederlandse moeder en een Portugese vader. Als kind al was ze actief op het gebied van dans, toneel en muziek, vooral op straat en in parken.
Op haar 14e verhuisde ze met haar vader naar Porto, waar ze geconfronteerd werd met een deels nieuwe cultuur en taal, die haar veelzijdigheid versterkten.
Na de middelbare school volgde ze lessen aan het bekende instituut Balleteatro. Vervolgens studeerde ze ‘fysiek theater’ bij Adam Darius en Kasimir Kolesnik en volgde ze aan de Casa de Música de opleiding voor muziekanimator bij docenten van de Guildhall School uit Londen zoals Tim Steiner, Sam Mason en Paul Griffith. Ze deed tussendoor talrijke workshops en cursussen, o.a. marionettentheater, verhalen vertellen, optreden als clown. In 2004 ontstond haar eerste en nog steeds actieve muziekgroep, ‘Cristal’.
Tegenwoordig werkt ze vooral als actrice, verhalenvertelster, zangeres en muziekanimator, o.a. in dienst van de Franse winkelketen FNAC.
Samen met haar vaste muzikant, de gitarist Celso Miguel, brengt ze bovendien liedjes in het Engels, Nederlands en Portugees. Zo worden het Nederlands en Portugees samengebracht in het lied ‘Coimbra’ naar het gelijknamige gedicht van Albert Hagenaars.
In de nabije toekomst is ze van plan ook in Nederland activiteiten te ontplooien. De samenwerking met Albert Hagenaars is een eerste stap in die richting.

 

COIMBRA

Is het een vroegere of een latere periode
die het eindelijk bereikte Coimbra
in mijn leven probeert te worden?

Of is het andersom, gaan wij
onmerkbaar over in haar parken,
pleinen en straten, zoals in deze steeg

omlaag naar de Mondego, waar een oude vrouw
een kinderliedje zingt, naar ons lacht,
en naar mij wetend knipoogt?

Waarom anders hoor ik nog steeds
haar troostende, o zo bekende stem
op momenten dat het menens is?


 

COIMBRA

Foi um tempo passado ou posterior
que finalmente fez chegar Coimbra
na minha vida?

      Ou será o invés, caminhamos nós
      sobre os seus parques, praças e ruas,
      assim como nesta tortuosa ruela abaixo

      até ao Mondego, onde uma velha mulher
      no seu portal nos canta uma canção, nos sorri
      e no meu entender pisca o olho?

Porquê é que eu continuo sempre a ouvir
a sua reconfortante e tão conhecida e familiar voz
nos momentos de grande verdade?


 

 

LISSABON

Eindelijk rust. De roestende schepen op de Taag,
de trappen die onder water, tot diep onder meer
dan alleen deze betekenis doorlopen, al de beelden

die hij over Alfáma heen, uur na uur, vanaf
de Praça Santa Lucia tot zich neemt, voorzichtig
leunend over de eigen wankele balustrade,

alsof híer een kanteling, een traag glijden
over de helling der daken in het nat papier
van de voorbije jaren mogelijk zou zijn…

Maar diezelfde nacht, onder de kwijnende palmen
van de Avenida da Liberdade, in autogassen en
een walm van gefluister uit de immer nabije stegen,

fascineert hem van de streng gesloten, einde-
loos herhaalde motieven van de mozaïeken toch
slechts weer de onafzienbare versplintering.

Uit: 'Intriges', Uitgeverij In de Knipscheer, 1986

LISBOA  

Finalmente descanso. Os barcos enferrujados sobre o Tejo,
as escadas que por baixo da água, percorrem profundamente mais
do que este só mesmo significado, todas as imagens

que ele sobre o Alfama, hora após hora, desde
a Praça Santa Luzia traz até ele, cuidadosamente
debruçado sobre a sua própria tremula balaustrada,

como se aqui um quebrar, um escorregar lento,
sobre o encosta dos telhados no papel molhado
dos anos passados fosse possível…

Mas naquela mesma noite, debaixo das estioladas palmeiras
da Avenida da Liberdade, envolvidos nos gases dos automóveis e
uma fumaça de sussurro proveniente sempre das ruelas mais próximas,

fascina – o dos severos aprisionados, intermináveis
motivos repetidos dos mosaicos sempre
aquele seu infinito deslumbramento.


 


Saphir tijdens een optreden in de binnenstad van Porto.

index