Begin 2019 begonnen de voorbereidingen voor een korte film over 'Projectie', een gedicht dat Albert Hagenaars ruim dertig jaar geleden schreef. De gelijknamige film wordt als studieproject in fasen uitgevoerd door studenten van de filmopleidingen in Tilburg en Bergen op Zoom. Tijdens het zoeken naar een passende literaire tekst kozen zij 'Projectie'.

Het gedicht werd gepubliceerd in het tijdschrift De Tweede Ronde (jrg. 6, no. 3, 1985) en verscheen in de bundel 'Intriges' (Uitgeverij In de Knipscheer, 1986).

PROJECTIE De stad valt, veld geworden, stil. Slechts lege staken uit de sneeuw schuin omhoog, als enig teken van wat ook innerlijk niet meer te verhinderen is. In de gangen flakkert een laatste licht. Buizen staan op springen. Geen metro rijdt nog terug naar het eindpunt waar alles eens begon. Zelf de roosters vriezen dicht. Nu wordt zijn etage ruim en licht, kan hij ademloos voor het raam blijven staan waarop het verleden zich, haperend nog, projecteert: Heide tot aan de bosrand in hevige bloei. Klokken katholiek dreigend in de verte. Haar in het zand gesmoorde kreet. Het bloed.

De beeldopnamen zijn inmiddels gereed. Er werd o.a. in de binnenstad van Bergen op Zoom gefilmd, op een akker en een heideveld en in de onderaardse gangen en nissen van het voormalige suikerlaboratorium waar Zoomvliet Studio is gevestigd.

Momenteel verzorgen de studenten de montage en worden de laatste geluidsopnamen gemaakt.

De opnamen op de heide aan de Balsedreef zijn gebaseerd op de laatste alinea van het gedicht: “Heide tot aan de bosrand in hevige bloei. / Klokken katholiek dreigend in de verte.”

V.l.n.r.: ???, Huib Robben (met rugzak), Eric Wobma, Koen Revet en Thijs de Boer (achter de camera).

Het is de bedoeling dat er meerdere versies van de film verschijnen, ook een in het Engels en in het Frans. Daartoe werden onderstaande vertalingen gemaakt door John Irons en Bernard de Coen.

PROJECTION The city, now fields, falls silent. Only bare poles stick slantwise out of the snow, as the sole sign of what, within as well, no more can be prevented. In the subway tunnels a last light flickers. Tubes are at bursting point. No metro train returns to where it all once began. Even the grids freeze up. Now his loft becomes spacious and light, he can stand breathless at the window, onto which the past, still falteringly, is projected: Heather profusely in bloom right up to the wood. Catholic bells that threaten in the distance. Her shriek, smothered in sand. The blood. Translation: John Irons

Geluidsman Dickenson Eekman, tijdens de opnamen voor de regel: “…waarop het verleden zich, haperend nog, projecteert:” Foto: © Albert Hagenaars.

PROJECTION La ville tombe, devenue champ, à l’arrêt. Seuls des pieux vides émergent de la neige de biais, unique signe de ce qui n’est plus à empêcher ni même intérieurement. Une dernière lumière oscille dans les couloirs. Les conduites sont sur le point d’éclater. Aucun métro ne retourne plus au terminus où tout jadis a commencé. Même les grilles s’obstruent au gel. Son étage devient spacieux et lumineux, il peut rester sans souffle devant la fenêtre sur laquelle le passé, hésitant encore, se projette: Bruyère jusqu’à l’orée en pleine floraison. Des cloches catholiquement menaçantes au loin. Son cri à elle étouffé dans le sable. Le sang. Bernard De Coen

Binnenkort zal de film te zien zijn middels o.a. een link op deze site.

Een aankondiging staat al op Internet Movie Database, een online databank met films, televisieseries, acteurs en videogames.

Actrice Jade Tuitert. Foto: © Albert Hagenaars.

Sfeerfoto met medeproducer Huib Robben in Zoomvliet Studio. Foto: Albert Hagenaars.

In de onderaardse gangen, ooit bestemd voor de afvoer van pulp, van het voormalige suikerlaboratorium aan de Van Konijnenburgweg. Momenteel is in dit monumentale complex de filmopleiding Zoomvliet Studio gevestigd. Foto: naam volgt.

LINKS

Huib Robben, Graafmedia

Jade Tuitert

Eric Wobma