Sinds 2013 organiseert de al in 1907 opgerichte VVL (Vereniging van Vlaamse Letterkundigen) onder de naam Publiek Geheim thematische poëzieavonden in het bekende etablissement Den Hopsack aan de Grote Pieter Potstraat te Antwerpen.

Op zaterdag 30 mei vond de tiende editie plaats onder de noemer ‘Van over de grens’. De volgende vier Nederlandse dichters uit de grensstreek lazen uit hun werk voor: Ewoud van Doorn (Hoogerheide), Albert Hagenaars (Bergen op Zoom), Jacoline Vlaander (Middelburg) en Raymond van de Ven (Middelburg).

De presentatie was in handen van Roger Nupie.Tussendoor speelde het duo Quirilian, bestaande uit Jan Mertens en Frank De Vos, oude liederen en zelf gecomponeerde chansons.

Presentator Roger Nupie,  Frank De Vos en Jan Mertens. Foto: Bert Bevers.

Foto: Bert Bevers.

SINGAPORE: BUGIS STREET

Ook hier reiken de mogelijkheden als totems
tot in een hemel van glas en staal, raast
het verkeer als de tijd door ons heen,
draaien bouwkranen zich in het geheugen vast.

Maar ’s nachts, wij onszelf te buiten, trekt
alle energie samen in een kramp, buigen we,
verstard in de travestie van Bugis Street,
voor de schaamte van de stervensstille stad

en bijten we in het vlees van de vrucht. God
is een hypothetisch punt op de spiraal
van ons verlangen. Wij bijten ons vast in
steden, maskers, gedichten. En bijten door.


Uit ‘Tropendrift’, In de Knipscheer, 2003.

Foto: Goddie Caubergh.

DE LOOFKUILEN

Vader maait, rooit en snoeit.
Vanuit de kersenboom volg ik wat hij doet,
zoals ik hem en zijn oude vrienden afluister
wanneer ze lachen om ziekte en honger,

de bombardementen in die laatste maanden.

Het grote duistere land is een wereld ver
maar dan, één keer per jaar, te dichtbij.
De strijd lijkt gestreden. Hij rijft het loof
tot een stapel bijeen, laadt de kruiwagen,

vult de kuil tot boven de rand en knielt.

Valavond. De vlammen schieten
zuchtend omhoog. In hun schijnsel
staart hij eindelijk naar mij en glimlacht,
mooi als een filmster maar ook vermoeid

van veel meer dan deze donkere zondag.

Geregeld nog daal ik af in zijn kuilen
maar vind nooit iets anders dan bevelen
in de taal die ik verwoed zou leren
teneinde de zoetste woorden te vinden

om hem uit zijn zwijgen te ontwinden.


Uit ‘Bloedkrans, In de Knipscheer, 2013.

Ewoud van Doorn. Foto: Siti Wahyuningsih.

Wanneer de lente komt
En als ik dan al dood ben
Zullen de bloemen net zo bloeien
En de bomen zullen niet minder groen zijn dan het vorig voorjaar.
De werkelijkheid heeft mij niet nodig.


Fernando Pessoa -Uit ‘Wanneer de lente komt’



HORIZON

onder het water geschoven veld
dat spiegelend eindigt in haar horizon
die wolken naar ver met zich neemt
groots aangezet geheimen met zich voert
naar ongekend en onbeschreven oord.

vertel mij wat beweegt, wat aanraakt
neem mijn dwalende gedachten op
in een oneindigende reis naar later
drijf voort, neem ook mijn woorden mee
laat mij later opgaan in je lichte aard.


Ewoud Willem van Doorn

Jacoline Vlaander. Foto: Goddie Caubergh.

OM EEN EILAND

je bent niet ver, en dat ook nooit geweest
wanneer ik wacht kan ik aandachtig naar je kijken
maar als ik jou in schuim en golven wil bereiken
is het de uitsparing die mij het meest bevreest

er zweeft een meeuw die de contouren leest
waar eb en vloed hun breedte weer bestrijken
omwoeld door stuivend zout jouw zand herijken
waarin jij zonder einder bent gefreesd

waar komt mijn schreeuw op de thermiek vandaan
waarom doorsnijd ik met de taal getijden
koersvast lijkt het, de kust uitzetten op een lijn

en kruis ik nader, ik kan cirkelend verstaan
hoe jij schier oeverloos wilt vermijden
dat ik ooit aanmeer en zo altijd onderweg zal zijn


Uit ‘Eilanden’, Kunst- en Cultuurroute Middelburg, 2011.

Raymond van de Ven. Foto: Siti Wahyuningsih.

Klik hier voor een video van het optreden van Raymond van de Ven

Foto: Goddie Caubergh.

Foto: Goddie Caubergh.

Ontwerp: Gerrit Westerveld.

http://publiekgeheim.blogspot.nl/            http://www.denhopsack.be