In maart 2013 begonnen Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars aan een reeks vertalingen van Nederlandstalige poëzie in Bahasa Indonesia, de standaardtaal van Indonesië, en publiceerden zij die op hun blog Suara suara dari utara – Puisi Belanda. Zij richtten zich met name op werk van Nederlandse en Vlaamse dichters vanaf 1880 tot heden. Zij kiezen niet alleen poëzie die tot de canon behoort maar ook minder populaire teksten van bekende dichters en andersom, goede gedichten van minder bekende dichters.
Behalve wanneer zij op reis zijn, plaatsen zij steevast elke week één vertaling en daaronder de originele tekst. Dat resulteerde in ruim honderd vertalingen die in toenemende mate worden gelezen.

Zij vertalen ook werk van Indonesische dichters als Chairil Anwar, Landung Simatupang en Sitor Situmorang in het Nederlands. Die teksten verschijnen op Transito.
Hun werk bleef niet onopgemerkt. Zo werden zij adviseurs bij een Indonesische poëzie-uitgeverij op Java en nodigde de organisatie van The Maastricht International Poetry Nights hen uit om zeven lange gedichten van de Indonesische dichter Afrizal Malna te vertalen, ten behoeve van diens optreden op dit festival in oktober 2014.
De redactie van het tijdschrift TERRAS koos vervolgens vier van deze vertalingen voor publicatie in ‘Door de nacht’, #08, mei 2015.




HET APPARTEMENT VAN DE IDENTITEIT

Dank je wel Anne

Ik zou graag naar de wind willen kijken. Hem zien. Hem vast
willen houden. Ernaar staren. Elk fragment van mezelf willen
uitademen naar een ander zelf. De taal valt uiteen. Iemand kijkt
naar mij als met de ogen van een natie vanuit het raam
van zijn appartement, in de Eugene Suestraat, al voorbij
het verlaten dat voorbij zal gaan. Vier grote grijze wolkenformaties
drijven over. Zij vormen een kruispunt van wind in de hemel.
Witte wolkenpartijen daar nog boven. Zij bevatten de bibliotheken
Noord en Zuid. Ze komen uit alle windrichtingen. Hompen taal
breken de identiteit, woordenboeken raken in wanorde,
na Frankrijk, na Afrika. De avond valt
terwijl sirenes van een ambulance klinken. Wij leerden
in ons eentje toen we nog samen waren. De walm
van jouw lichaam maakt dat er taalkiemen groeien
uit het stof op het balkon van het appartement. Tabaksrook
haalt een dichter op die nu nog in zijn reiskoffer zit. Vogels,
betrouwbare kinderen van het seizoen, vertellen waakzaam
verhalen uit de kruidentuin. Linialen meten de dood,
en een werkloze steekt een betoog af in een wagon
terwijl de metro station Stalingrad voorbij rijdt.

Dat appartement bevat:
- Het oproer van schoenveters uit het gebied van het Kubisme
- Een dia van een trouwring op een tong
- De onvolkomen dans van Henri Matisse
- Bloemen die zichzelf ombrengen in Saint-Michel, in de Notre-Dame
- Een oude zwarte man die tegen zijn beide grote tassen praat op metrostation Duroc
- De teloorgang van het Post-Modernisme in de internationale geldstromen

Het alarm in het appartement trilt alle geluiden los van de muren,
bakolie verkoolt op het elektrisch fornuis. De rook wordt een wolk
van roet. Ik kan niet zien, niets vasthouden, niet meer staren,
een identiteit uit de koffer pakken die maar mee blijft schudden
zonder bankrekening. Een waaiend kruispunt maken voor de foto's
van de wonden van elke staat.

Vergeet mij. Vergeet mij nadat alle culturen stilgevallen zijn.

Afrizal Malna, born in Jakarta in 1957, is not only active in poetry; he also writes prose and theatre texts. He studied at the Driyakara College of Philosophy and also allows influence by “the chaos of international urban culture”. Therefore he also describes his poems as “a visual grammar of things”. His work was translated in a.o. English, German and Portuguese. He was awarded several times, for example by RNW (Radio Netherlands Worldwide). During his stay as a writer in residence in Berlin in 2014-2015 he wrote the poem below.

APARTEMEN IDENTITAS

Terimakasih, Anne

Aku ingin bisa melihat angin. Melihatnya
Menggenggamnya. Menatapnya. Menghembuskan setiap
pecahan aku ke aku yang lain. Biji-biji bahasa berjatuhan.
Seseorang melihatku melalui mata sebuah bangsa dari
jendela apartemennya, di jalan Eugene Sue, telah berlalu
meninggalkan yang akan berlalu. Empat kelompok awan
besar, kelabu, bergerak. Membuat perempatan angin di
langit. Kelompok awan putih di baliknya, menyim-pan
perpustakaan Utara dan Selatan. Bergerak dari empat
arah. Biji-biji bahasa memecah identitas, kamus-kamus
tercabik, setelah Perancis setelah Afrika. Malam yang
datang bersama suara ambulan. Kita belajar sendiri-
sendiri ketika bersama. Udara dari tubuhmu membuat
biji-biji bahasa tumbuh di atas debu-debu yang berkumpul
di balkon apartemen. Asap tembakau menjemput
seorang penyair yang bermukim dalam tas kopernya.
Burung-burung, anak-anak musim yang setia, menjaganya
dengan cerita-cerita botanikal. Penggaris yang mengukur
kematian, dan pidato seorang pengangguran di kereta
metro, melintasi stasiun Stalingrad.

Apartemen itu berisi:
- Pemberontakan tali sepatu di daerah kubisme
- Slide cincin pernikahan di atas lidah
- Tarian tidak selesai Henri Matisse
- Bunga-bunga bunuh diri di Saint Michel, Notre-Dame
- Seorang tua kulit hitam bicara dengan dua tas besarnya di stasiun metro, Duroc
- Kematian post-modernisme dalam aliran keuangan internasional.

Alarm apartemen merontokan semua bunyi di dinding,
minyak goreng yang hangus di kompor elektrik. Asapnya
menggumpal, tak bisa kulihat, tak bisa kugenggam,
tak bisa kutatap, menjemput identitas dalam tas koper
yang terus bergerak tanpa rekening bank. Membuat
perempatan angin untuk potret-potret luka setiap bangsa.

Lupakan aku. Lupakan aku, setelah semua kultur membisu.




Zie voor de andere vertalingen: ISBN 978-90-5188-101-1




TERRAS wordt ondersteund door het Nederlands Letterenfonds / Dutch foundation for literature en het Prins Bernhard Cultuurfonds en wordt verspreid door de uitgeverij van stichting Perdu in Amsterdam en het Poëziecentrum Gent.
De omslag van nummer 8 werd ontworpen door Herman van Bostelen.
www.tijdschriftterras.nl      redactie@tijdschriftterras.nl