PROLOOG
De kerkvorst, na ampel beraad, verhief zich
en zeide met luide stem tot de genodigden:
“Laat ook hem die hier na mij zetelt
doordrongen zijn van het belang van godsvrucht,
vertrouwen, liefde, saamhorigheid, deemoed
en bovenal het inzicht dat de Heilige Geest
ons middels talloze beelden aan Hem bindt.
Vrij vertaald naar een fragment uit een 15e-eeuwse kroniek
DE TRIPTIEK VAN GENT
Toen knarsten de luiken open en klonk
gezang en, boven de fontein van het leven,
een teder mekkeren van angst, en genot,
te hoog voor een litanie om genade.
Dan in bloed gesmoord gereutel, het zachte
zagen van de rechtvaardige rechter
die zich liefdevol over het altaar boog
tot het retabel weer langzaam sloot.
Het toont nu de kelk met slangen
van de Evangelist en de wijsvinger
van de Doper die het raadsel verraadt
van de straling in deze donkere stad:
het met krijtpoeder, lijm en pigmentolie
bestreken eigen gelaat, hemels blatend
om meer dan een tijdelijke dood
onder het bespatte gewelf.
DE TOREN VAN MECHELEN
Vanuit poeren, naar verluidt op huiden,
verheft de toren zich tot voorbij het punt
waar aardse middelen, door zonden belast,
ondanks ontelbare aflaten tekort schoten.
Boven de kamer in de top, opslagplaats
voor meer dan assche, blijft de ruimte
ter Rumoldus ere gereserveerd
want eens slaat Hij alsnog de verbinding,
door Keldermans voorzien, met de almacht
in het eeuwige blauw en goud van onze
kleverige kinderboeken, paradijs van schuld
voor wie zich er hier al door laat verteren.
Baken in de Vlaamse vlakte, teken
van het streven tot over het sterven heen,
verlengt hij onze blik tot die hogere trans
die verstomt en verblindt.
DE HYPERLINK VAN DEN BOSCH
Trager dan de bacteriën, mossen
en gassen die hen verweren, wringen
honderden wezens zich over luchtbogen,
in wimbergen en onder pinakels.
Daar spelen de dwazen en demonen,
en staan in trillend gelid de hertogen
in het koor om een hogere macht
dan die zij bij leven als Brabant beleefden.
En daar zuchten de in eigen vroomheid
bevangen heiligen, gedwongen te tonen
dat al onze vragen om troost en begrip
maar vooral geloof onvermijdelijk zijn.
En hier wacht de engel van de telefoon
met de ene toets naar Gods almacht
op diens verdrievoudigd antwoord
om ons, als toen, te verstarren in schrik.
|