CRÉNOM

Charles Baudelaire

De plavuizen waren hard in de Saint-Loup
maar minder dan de hospitaalbedden die wachtten.

Al voor de val begon de glijvlucht in de afasie
op uiteindelijk dat ene woord na. Inniger

klampte hij zich daaraan vast dan aan de trouwe
hoer die het venijn om zijn jeugd heen schoof.

Alles nog weten, wensen te kunnen. Hij scherpte
z'n zinnen aan de krimpende ring van de spraak

waar hij ooit met pijnlijk geduld het ingesnoerde vel
van vermocht te tuchtigen tot schandaal en verbod.

Hij rook de wierook weer, mama, en werd jonger
dan in zijn oudste gedicht, waarde elke nacht

dagenlang tussen bezielde stammen rond, versloeg
als Lupus de draak die alle woorden verslond,

en kletste en zwetste, tierde als nooit tevoren,

kwam niet meer tot bedaren.





BRAAKLAND

T.S. Eliot

De rivier van zijn jeugd stroomde mee,
dóór de Seine, Castle Mill Stream, de Theems

en dóór studie, een mentaal zieke vrouw, ontrouw.

Haperend voor de schrijfmachine hoorde hij
die oudere geluiden, de tingeltangels, het werpen
van de stenen, en rook de prairies weer, de verte.

Beklijvend in het verre Europa, zwierf hij,
vaker dan wanneer het ontlenen niet lukte,

door bruine mist, over beroete kades,
langs modderbanken, wier, ratten en vuilnis,
en voelde de onrust in geest en longen.

Ondanks overgang van leer wist hij altijd toch
een bekende tussen bekenden te moeten blijven,

nooit meer in de graslanden neder te liggen,

nooit kinderen te hebben, ze te weer te zijn.





ONDER DE SNEEUW

Paul Celan

De woorden verliezen warmte
en kleur, zetten zich schrap
op de richel van de zegging,

schrappen dan elkaar
weg
waar ze winnen aan belang.

Hij schrijft zich uit de sneeuw
en verduistert wat hij zag
toen ze hem zagen.

Pijn is geen emotie, liefde

geen redding.





E-zine 'Brabant Cultureel'
28 september 2020
https://www.brabantcultureel.nl/2020/09/28/gedichten-uit-de-bundel-pelgrimsgrond/