STRAATSBURG

Pasen. De kou jaagt schichtig over
de Barrage Vauban en de oude havens.
Het regent onophoudelijk. In de diepe
Duitse straten, op Place Kléber is geen

toerist meer te zien. Het meest navrante
geluid: dat van de roodomlijste, heen en weer
slingerende uithangborden der geschiedenis
die de stad één grens groter maakte

dan ze, op de plaats waarover een kaart
zou moeten liggen om elke vlucht in de eigen
mythe te ontkennen, voor anderen is.

Men verliest zich op een houten brug en her–
vindt wat over is in een witgekalkt lokaal.
In de sluizen kolkt het bloed.

BLOEMLEZING ‘GRENZ’, november 1983.