DE HAAGBEUK
 
Noch haag noch beuk
groeit de verweerde haagbeuk
 
dwars door ringen volksverhalen
vol bijgeloof en bijgeloof.
 
Meerduidig vertakt hij zich, stuwt
met het ritme van bejaarde bomen
 
zijn sappen voort tot in de vinger-
toppen van wie de twijgen beroert.
 
Even hardnekkig als dit betekenen
rekken de wortels naar het licht,
 
duwen één tegel, één woord op
 
tot dit gedicht.
 
 
Bloemlezing ‘Uit aardes donkerte gekropen’, april 2021