STABAT MATER DOLOROSA

Giovanni Battista Pergolesi

Door de ogen van zijn eigen moeder
zag hij keer op keer hoe de over-
gaande zoon haar vol liefde ontzag,
haar krimpende schoot nog eenmaal vulde,

troost langer dan levenslang
over de weinige aanwezigen ontlaadde,
de verdonkerde ziekenkamer in blies

en zijn verteerde longen, en het slot
van het eerbetoon waar hij sopraan en altus
nog eenmaal in vervlocht.

Hij voelde het snijden van de snaren weer
en, invallend, haar nooit meer te stillen gemis.

Nu leerde hij waar het geleerde verdween
in de praal van verdriet

die zich na hem, in stem en tegenstem,
wringend tussen leven en dood,

bestendigt.



E-zine Roer
Januari 2021