MÄRCHENWALD, ALTENBERG

Voor Annegret Nitzling

In huisjes uit de jaren dertig tussen hoge wortels
zag ik ons achter ramen vol webben liggen,
als dood zo zacht ademend in winterslaap, diep
in het wingebied van de voorwaardelijke liefde.

De voorraden tot de balken opgetast, het vuur
smeulend onder de blikken buiten van kinderen
met hun schuldeloze schuld. Geen stem, geen steen
komt op tijd want ik sloeg je met verstomming.

Uit: Stroom 35. November 2009. Antwerpen.