HEMELVAART
Veel had ik verwacht, vernedering,
pijn en verlossing, maar niet de vraag
of dit offer wel voldoende zou zijn.
Vrouwen omknelden mij als ouders
bij zijn thuiskomst een verloren zoon
maar ik kwam niet, ik ging
door hun handen, hun hulpeloze wezen
heen, aan uitschuivende
schouderbladen
en onderging de levenskracht van de dood.
Ik steeg hoger dan de stad waar ik ten val
had moeten komen, hoger dan de heuvel
van smarten, de uitzinnige dansende massa.
Ik zag de scheiding der wateren, slachtingen
en stromen vluchtelingen in dit beloofde land,
ik zag het krommen van de horizon
en bleef stijgen, tot in het meervoud van vader,
tot in het zwaarder wordende schuine licht
van wie meer twijfel zaait dan wie ook.
|