PHILIP LARKIN

GAAN

Er komt een avond aanzetten
Over de velden, een die nog nooit is gezien,
Die geen lampen laat aandoen.

Als van zijde ziet hij er van een afstand uit,
Eenmaal over de knieën en borst getrokken
Brengt hij echter geen troost.

Waar is de boom gebleven, die de aarde aan
De lucht vastklonk? Wat is er onder mijn handen
Dat ik niet kan voelen?

Wat maakt mijn handen zo zwaar?

Going