DE RODE WEG

De ochtendgeur van de lente
kleurt de lucht
boven de Rode Weg.

Zoon,
sluit je ogen.

Slik deze bittere vlinder in,
laat zijn vleugels zich in jouw keel ontvouwen
(als wij onszelf vastsnoeren)

Moeder, vader,
op wolkenhoogte,
de wolken vormen kruisen in de lucht.

Zoon,
kom.
God zal ons grijpen.

Het vorstbevingerde gras zal schreien
om alleen al onze gebroken botten
(de meubelstukken van onze ziel),

want wij bewonen de lucht.

Uit: Contemporary Literary Horizon no. 35, jrg. 6 no. 3, mei-juni 2013.