MIJN MOEDIGE VROUW
Het
gezicht in het raam, het gezicht van een moedige vrouw
Haar ogen weren duizenden dromen af
Lichten flonkeren overal op de wegen van de stad
Het
gezicht in het raam
Ooit, alsof ik haar eenzaamheid ken
Rusteloos en angstig
Oog in oog met de keuzes over en weer
Nu
is het alsof ik haar wijsheid begrijp
Zich niet door de vloedgolf in vervoering te laten brengen
Als die toch slechts op scherp koraal breekt
Het
gezicht in het raam, nu strompel ik voorbij,
Stribbel ik tegen, kronkel ik onder jouw stilzwijgen
Worden dromen in elkaar gedrukt, uiteengetrokken
Als een reusachtige inktvis op het verraderlijke vasteland
Maar
ik zal doorvechten en overleven
Als jij maar altijd hier blijft
Op de glanzende top van mijn hemelgewelf
Stort niet in! Blijf daar!
DE MAN AAN TAFEL
Een stapel papier op
tafel zegt: “Kom op, wij zullen eens even roddelen!” De boeken
willen schreeuwen vanaf de schappen De klok tikt vanuit de klankkast
“Ja kom, laten we roddelen, bij de geur van verse koffie” De
vulpen fluistert tussen de vingers “Het enige bewijs dat de wereld
niet dood is, ben jij, ja jij daar op de stoel, wij proberen je
niet om te brengen met al onze roddels, onze roddels die alleen in
jouw hoofd zitten...”
ORANG DI BELAKANG MEJA
Tumpukan kertas di atas meja bilang: “Yuk, kita bergunjing!”
Buku-buku pingin teriak dari rak Waktu berdetak-detak dari dalam
kotak “Sembari menghirup ruap kopi, ayolah bergunjing” bisik
bolpen di sepit jari “Satu-satunya bukti dunia tak mati, hai sosok
yang dongkrok di kursi, adalah upaya kita membikinnya tak mati
dengan gunjingan kelompokan, dengan gunjingan kepala sendiri…”
Perempuanku
Perkasa – Uit:Sambil jalan… 115 Sajak Pilihan 1970-1995.
Uitgeverij Yayasan Untuk Indonesia, 1999.
Vertaald i.s.m.
Siti Wahyuningsih. |